نشستم تو بوفه  تا کلاس بعدیم شروع شه، کار ندارم بکنم طبق معمول یه ورق گذاشتم جلوم تا توش بنویسم.اکثر پستای وبلاگمم همینجوری می نویسم،یعنی اول چرکنویس تو کاغذ بعدم تایپ تو کامی،وقتی می شینم جلوی کامپیوتر مغذم قفل می کنه و انگار هیچ صوبتی ندارم که بکنم،اتفاقا همین چند روز پیش دوتا از چرکنویسای عتیقه ام توسط مامان کشف شد کلا داستانی شده بود در نوع خودش،علی الخصوص چرکنویس پست"چشم گنده به مسلخ نمی رود"که من با این همه سانسور و زدن از سر و تهش گذاشته بودم اینجا و بعد فرض بگیر اصل یه همچین مطلبی با حاشیه هاش بیوفته دست مامانم!!

نشستن پیش خودشون جلسه گذاشتن که دارم هرز میشم و مایه ننگم و یحتمل باید شوهرم بدن، و احیانا اگه حرف زیادی بزنم جیره مواجب و حق خروج از منزلم هم میره رو هوا،چه برسه به دانشگاه رفتن و چشم چرونی تو مترو!!

حالا منم که بیدی نیستم به این بادا بلرزم،حفظ ظاهرم تو این موقعیتا عالیه،دست پیش می گیرم پس نیوفتم،یادمه پنجم ابتدایی بودم چند تا طرح وقیحه صکصی زده بودم، راستش نمی دونم یه بچه یازده ساله چرا باید همچین چیزی بکشه،شاید فیلمی چیزی دیده بودم خواستم تقلید کنم....عهد این صور قبیحه رو مامانم پیدا کرده بود و از شدت خشم و نفرت پاره پورشون کرده بود،من پاره هاشو پیدا کرده بودم و فهمیدم کار مامانس ماستمو کیسه کردم.اصولا تو خونه ما جوری نیست که به روی هم بیاریم،فقط تو لفافه اعلام میشه طرف مایه ننگه و یه تصمیماتی براش اتخاذ خواهد شد!!

این دفعه هم همینه،فقط من خیلی خوشحالترم که این دفعه نسخه خطی ناخوانا پیدا شده تا یه تصویرتابلو،اینجوری حرف توش کمتره و میشه حاشا کرد.

پریروز از خونه که در میام قبلش یه پست هم واسه مامانم اختصاصی نوشتم گذاشتم تو کمدم که مثلا میره سرش به طور اتفاقی پیداش کنه...بعد توش اعلام افسردگی و بدبختی ناراضی بودن از وضع موجود و کردم و اینکه دست نویسام داستان تخیلیه !! کلا خودمو زدم به موش مردگی تا قلبش برام به درد بیاد..الان باز باهام مهربون شده و فک می کنه راجبم بد برداشت کرده....داستان احتمالا اونجور نبوده که خونده....اونقدر تاثیرش خوب بوده که دیشب می گفت دلم برات تنگ شده، بیا ماچت کنم جوجه جون!! فک کن!!!

حرکت ناجوانمردانه ایه سر کار گذاشتن مامان،خوب چاره ای نیست،مادره دیگه نگران بچه اش میشه که نکنه کار بد کنه،خواستم خیالش راحت باشه ، دست از سر کچل منم ورداره!!....